Saturday 1 March 2014

Foto-foto :3

Maaf kalo postingan di blog ini banyak yang saya hapus. Alasan terkuat saya adalah...... saya terlalu terbuka dengan kehidupan saya, sehingga membuat saya banyak ditanyai orang mengenai masalah pribadi saya. Saya memang tipe orang yang agak sensitif, saya menyukai kebebasan, dan di blog ini semua sudah terlalu terbuka. Sekarang saya berusaha menjadi pribadi yang lebih baik dengan cara menghapus postingan saya mengenai curhatan pribadi hati saya dan beralih memosting hal-hal yang sekiranya penting saja. Terima kasih para visitors kepo.

Postingan yang menurut saya penting adalah.......... foto-foto ;3


Ini waktu Festival Budaya Asia dan Mancanegara, aku yang pake baju pink, mwehe :3


Itu tuh lebih jelas, yang pake baju pink ;3


Ini foto pas HUT Pawitikra, dari kiri, Raissa, Arya, Aku, Sita, Salsa


 Ini waktu di Angkor Wat, Kamboja liburan lalu


Nah, ini sama mama di Ha Noi, Vietnam


Ini di Kamboja, tepatnya di La Thra Pom, tempat shooting film Tomb Raider

Sebenernya masih banyak sih foto-foto yang pengen aku post, tapi....... kapan-kapan aja deh, bubye :3
.

Remidi Bahasa Jawa Kelas 8 Sem. 2 #latepost


Kakawin Ramayana

Prabu Dasaratha saking negari Ngayodya kagungan putra sekawan; Rama, Bharata, Laksmana saha Satrughna. Satunggaling dinten wonten resi anami Wiswamitra ingkang nyuwun pambiyantu Sri Paduka Dasarata mbébasaken pratapanipun saking para raseksa. Lajeng Rama saha Laksamana tindak.
Ing pratapan punika, Rama kaliyan Laksmana mejahi sedaya raksasa lajeng tumuju negari Mithila amargi wonten mriku pinuju wonten sayembara kanthi janji sok sintena ingkang mimpang saged nyunting putri raja anami Dèwi Sinta. sayembara ingkang kasebat inggih punika menthang gendéwa ingkang rumiyin sareng kaliyan wiyosanipun Dewi Sinta. Mboten wonten ingkang kuwawi menthang gendéwa kajawi Rama pramila saking menika Rama lajeng dhaup kaliayan Dewi Sinta sasampunipun Dewi Sinta dipun boyong kondur dhateng Ayodya.
Ing Ngayodya Rama bakal dipunangkat dados ratu, amargi piyambakipun putra pammbajeng. Ananging Kaikeyi, salah satunggiling garwa prabu Dasarata ingkang sanès ibu Rama ngendika manawi sri paduka naté ngandika menawi Barata ingkang bakal dados raja. Senadyan kanthi awrat ing penggaih, raja Dasarata nulusaken panyuwunipun awit pancèn naté janji mekaten. Lajeng Rama, Sinta kaliyan Laksmana tindak nilar kedhaton. Sasampun pinten wanci, prabu Dasarata séda lajeng Barata madosi. Piyambakipun rumaos mboten pantes dados raja lajeng nuwun supados Rama kersa wangsul. Anging Rama nampik lajeng nyukani sandhalipun (basa Sansekreta: pāduka) marang Barata kados lambang kakuwasanipun.
Lajeng Rama, Sinta saha Laksmana wonten alas Dandaka. Ing mriku wonten raksasi anami Surpanakha ingkang kasengsem remen kaliyan Laksmana lajeng mindha dados wanodya ayu. Ananging Laksmana mboten saged dipunrayu, malahan wusananipun pucuk irungipun keiris. Surpanakha duka lajeng wadul kaliyan kangmasipun sang Rahwana. Piyambakipun saged mbujuki saha ngakèn Rahwana supados nyulik Sinta.
Lajeng sang Rawana ndhawuhi Marica, satunggiling raksasa kanggé nyulik Sinta. Marica pados upaya mindha dados kidang emas ingkang éndhah. Sinta katarik lajeng nyuwun garwanipun supados mbedhog kidang punika. Rama nilar Sita kalih Laksmana, tindhak piyambak ngoyak si kidang emas. Si kidang emas gesit sanget, mboten saged dipuntangkep. Wusananipun Sri Rama anyel lajeng dipunpanah. Si kidang emas njerit kesakitan lan éwah malih dados raksasa, lajeng pejah. Sita ingkang wonten tebih nginten ingkang njerit punika Rama lajeng ngekèn Laksamana madosi. Laksmana mboten purun anging wusananipun purun sasampunipun dipunlèhaken kaliyan dipuntedhah Sita ajeng ngepèk piyambakipun. Wusananipun Sinta dipuntilar piyambakan lajeng saged dipunculik Rawana.
Jeritanipun sang Sinta kapireng déning peksi sang Jatayu ingkang naté dados réncangipun prabu Dasarata, lajeng usaha nulungi Sinta. Anging Rawana langkung kiyat, saged ngalahaken Jatayu. Jatayu ingkang sekarat taksih saged nyukani laporan marang Rama saha Laksmana menawi Sinta dipunbekta marang Lengka, ing kedhaton sang Rahwana.
Lajeng Rama saha Laksmana tindak dhumateng kedhatonipun Rahwana. Ing satunggiling tlatah manggihi para wanara saha ratunipun ingkang anami Bali. Bali punika nyulik sèmahipun kangmasipun. Wusananipun Bali saged dipunpejahi lajeng sèmahipun dipunwangsulaken marang Sugriwa. Sugriwa sumedya nulungi sang Rama. Wusananipun mawi wadya bala wanara kalih sénapatinipun Hanuman, satunggiling kethèk pethak, sedaya saged mejahi Rawana kaliyan mbébasaken Sinta. Sinta saged dipunboyong wangsung menyang Ngayodya lajeng sang Rama dados raja
 Satunggaling dinten wonten resi anami Wiswamitra ingkang nuwun tulung Sri Paduka Dasarata mbébasaken patapanipun saking para raksasa. Lajeng Rama saha Laksamana tindhak.Ing patapan mrika, Rama kaliyan Laksmana mejahi sedaya raksasa lajeng nuju negari Mithila amargi wonten mriku wonten sayembara. Sok sintena ingkang menang saged angsal putri raja anami Dèwi Sinta. Lajeng para pasarta dipunkèn ngrentangaken gandhéwa panah ingkang nyertani wiyosanipun sang Sinta. Mboten wonten ingkang saged kajawi Rama, lajeng kakalihipun krama lajeng wangsul dhateng Ngayodya.
Ing Ngayodya Rama bakal dipunangkat dados ratu, amargi piyambakipun laré mbarep. Anging Kaikeyi, salah satunggiling garwa prabu Dasarata ingkang sanès ibu Rama sanjang menawi sri paduka naté ngandika menawi Barata ingkang bakal dados raja. Lajeng mawi abot manahipun raja Dasarata nulusaken panyuwunipun awit pancèn naté janji mekaten. Lajeng Rama, Sinta kaliyan Laksmana tindhak nilar kedhaton. Sasampun pinten wanci, prabu Dasarata séda lajeng Barata madosi. Piyambakipun rumaos mboten pantes dados raja lajeng nuwun supados Rama kersa wangsul. Anging Rama nampik lajeng nyukani sandhalipun (basa Sansekreta: paduka) marang Barata kados lambang kakuwasanipun.
Lajeng Rama, Sinta saha Laksmana wonten alas Dandaka. Ing mriku wonten raksasi anami Surpanakha ingkang kasengsem remen kaliyan Laksmana lajeng mindha dados wanodya ayu. Anging Laksmana mboten saged dipunrayu, malahan wusananipun pucuk irungipun keiris. Surpanakha nepsu lajeng pradul kaliyan kangmasipun sang Rahwana. Piyambakipun saged mbujuki saha ngekèn Rahwana nyulik Sinta kaliyan ngepèk dados sèmahipun.
Lajeng sang Rawana ndhawuhi Marica, satunggiling raksasa kanggé nyulik Sinta. Marica pados upaya mindha dados kidang emas ingkang éndhah. Sinta katarik lajeng nyuwun garwanipun supados mbedhog kidang punika. Rama nilar Sita kalih Laksmana, tindhak piyambak ngoyak si kidang emas. Si kidang emas gesit sanget, mboten saged dipuntangkep. Wusananipun Sri Rama anyel lajeng dipunpanah. Si kidang emas njerit kesakitan lan éwah malih dados raksasa, lajeng pejah. Sita ingkang wonten tebih nginten ingkang njerit punika Rama lajeng ngekèn Laksamana madosi. Laksmana mboten purun anging wusananipun purun sasampunipun dipunlèhaken kaliyan dipuntedhah Sita ajeng ngepèk piyambakipun. Wusananipun Sinta dipuntilar piyambakan lajeng saged dipunculik Rawana.
Jeritanipun sang Sinta karungu déning peksi sang Jatayu ingkang naté dados réncangipun prabu Dasarata, lajeng usaha nulungi Sinta. Anging Rawana langkung kiyat, saged ngalahaken Jatayu. Jatayu ingkang sekarat taksih saged nyukani laporan marang Rama saha Laksmana menawi Sinta dipunbekta marang Lengka, ing kedhaton sang Rahwana.
Lajeng Rama saha Laksmana dhumateng ing kedhatonipun Rahwana. Ing satunggiling tlatah manggihi para wanara saha ratunipun ingkang anami Bali. Bali punika nyulik sèmahipun kangmasipun. Wusananipun Bali saged dipunpejahi lajeng sèmahipun dipunwangsulaken marang Sugriwa. Sugriwa sumedya nulungi sang Rama. Wusananipun mawi wadya bala wanara kalih sénapatinipun Hanuman, satunggiling kethèk pethak, sedaya saged mejahi Rawana kaliyan mbébasaken Sinta. Sinta saged dipunboyong wangsung menyang Ngayodya lajeng sang Rama dados raja.

Entahlah

Udah beneran gak inget kapan terakhir kali ngepost di blog usang ini. Intinya post ini untuk merusak laba-laba usang yang ada di blog ini. WAHAHA *apa sih*. Di post kali ini aku cuma mau cerita tentang senam aneh gak jelas yang bakalan jadi ujian praktek di kelas 9. Sebagai siswa kelas 9 yang rajin, tentu saja aku berusaha seniat mungkin bersenam ria dengan gaya kami ( kelompok 3 ). Kami akui kami minder sama kelompok lain dan mbak-mas lain yang memang secara gerakan dan irama leih bagus dari kami. Kami sih sadar diri kalau memang kami tidak bisa menyamai mereka karena mungkin memang tingkat kreativitas kami di bawah mereka, tapi kami benar-benar berusaha semaksimal dan seserius mungkin, bahkan sampai kami relakan malam minggu kami untuk senam di sekolah ketimbang menghabiskan waktu bersama.......... keluarga, iya, keluarga, bukan pacar ( read : gak punya pacar ). Wkwkwk =))

Di dalam senam irama kelompok 3, kami mengandalkan sistem kenyamanan, kebahagiaan, dan kebersamaan. Kami berusaha menjadi grup yang solid meskipun, tentu saja, harus melalui adu argumen. Hebatnya lagi, detik inipun masih memaksaku membuka mata untuk ngeblog dengan post-an gak penting ini. Ya tapi terserah lah ya, ini demi Pak Ben :|